Singing the Soul of Thirukkural By Karikalan.P
Tamil Version 1
Tamil Version 2
English Version 1
English Version 2
அறத்துப்பால்
பாயிரம்
1. கடவுள் வாழ்த்து
[இறைவனது பண்புகள், வழிபாடு பயன் முதலியவற்றைக் கூறுதல்]
7. தனக்கு உவமை இல்லாதான் தான்சேர்ந்தார்க்கு மனக்கவலை மாற்றல் அரிது.
[ப – ரை) தனக்கு – தனக்கு, உவமை ஒப்பு,இல்லா தான் – இல்லாதவனுடைய, தான் – அடிகளை, சேர்ந் தார்க்கு – நினைத்துக்கொண்டிருப்பவர்களுக்கு, அல்லால்-அல்லாமல்,(பிறருக்கு ] மனக்கவலை மனக்கவலைகளை, மாற்றல் – நீக்குதல் முடியாது.
(க-ரை] தனக்கு ஈடாக எதனையும் ஒப்பிட்டுக் உறு நினைப்பவர்களுக்கு அல்லாமல், மற்றவர்களால் மனத்தில் உண்டாளும் துன்பம் களை நீக்க முடியாது.
Literal Meaning:
For those who have surrendered to the one who has no comparison (i.e., God, who is incomparable), it is difficult for others to remove their mental worries.Detailed Explanation:
- “தனக்கு உவமை இல்லாதான்” refers to someone who is incomparable, typically understood as God.
- “தான்சேர்ந்தார்க்கு” means those who have taken refuge in or surrendered to that incomparable being.
- “அல்லால்” implies “other than them,” i.e., people other than those who have surrendered to God.
- “மனக்கவலை மாற்றல் அரிது” means it is difficult for others to alleviate the mental anguish or worries of such individuals
Summary of Meaning:
People who have completely surrendered to God, who is beyond comparison, find solace only in Him. Others cannot easily remove their mental worries because their faith and reliance are solely on God.
தனக்கு உவமை இல்லாதவன்
Verse 1:
தனக்கு உவமை இல்லாதவன் என் உயிர் துணைகொண்டேன்,
அவன் அருளினால் என் மனம் அமைதி தேடியதே.
என் கவலைகள் அவன் கரங்களில் போன்றன,
பிறர் சொல்லால் நீங்காத வெறுமை நீந்தியதே.
நீரில் மூழ்கிய மீனைப் போல் நான் மூழ்கினேன்,
அவன் கருணை கலனில் எடுத்து வாழ்வேன் என்றேன்.
என் கண்ணீர் ஓசை அவன் காதில் போன்றதே,
அவன் அமுதம் போல் என் உயிரை மீட்டேன்.
Verse 2:
அவன் அடியில் நின்றால் என் பயம் ஓர் புகல்,
பிறர் கவலை மாற்றல் எனக்கு அரிதாகிறது.
உலகம் சுற்றியும் நான் தனியாய் நின்றேன்,
அவன் வாசலில் நின்று காத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.
அவன் வாசலில் நின்று என் காலை கழித்தேன்,
அவன் கண்ணில் நின்று என் மனம் அமைதி தேடியதே.
நேரம் ஓடும் போது நான் அவனை நினைத்தேன்,
அவன் கருணை பெற்று என் பொறுமை பெருகியதே.
Verse 3:
அவன் பாதம் சார்ந்தால் எல்லாம் நிலைத்ததே,
பார்த்து வந்த உலகம் அவன் அருளில் மூழ்கியதே.
என் கதவுகள் திறந்து வந்து அவன் நுழைந்தான்,
என் உள்ளம் முழுமையாய் அவன் அருள் நிரம்பியதே.
ஒரு புதிய வாழ்வு அவன் கொடுத்தான் எனக்கு,
என் குற்றங்களை அவன் கருணையில் கலைத்தான்.
அவன் முன்னிலையில் என் கண்கள் துவாரமாய் திறந்தன,
அவன் வாசலில் நின்று என் பொறுமை வாழ்ந்ததே.
குரல் (செயல்):
தனக்கு உவமை இல்லாதவன் என் மனம் சார்ந்தான்,
அவன் அருள் பெற்றேன், என் கவலை பறந்ததே.
ஓர் அடி வைத்து நின்றால் எல்லாம் நிலைத்ததே,
அவன் பாதம் சார்ந்து வாழ்வேன் என் பொறுமையில்.
Verse 4:
அவன் கருணை பெற்றால் எல்லாம் நன்மை வந்ததே,
நேரம் ஓடும் போது அவன் நினைவு நிலைத்ததே.
உலகம் சுற்றியும் நான் தனியாய் நின்றேன்,
அவன் அருள் பெற்று என் உயிர் வாழ்ந்ததே.
அவன் பாதம் சார்ந்தால் என் குற்றம் தீர்ந்ததே,
அவன் அருள் பெற்றால் என் மனம் அமைதி தேடியதே.
நீரில் மூழ்கிய மீனைப் போல் நான் மூழ்கினேன்,
அவன் கருணை கலனில் எடுத்து வாழ்வேன் என்றேன்.
குரல் (செயல்):
தனக்கு உவமை இல்லாதவன் என் மனம் சார்ந்தான்,
அவன் அருள் பெற்றேன், என் கவலை பறந்ததே.
ஓர் அடி வைத்து நின்றால் எல்லாம் நிலைத்ததே,
அவன் பாதம் சார்ந்து வாழ்வேன் என் பொறுமையில்.
The Incomparable One
Verse 1:
To the one incomparable, I surrendered my life,
In His grace, my restless heart found peace.
My worries melted in His loving hands,
The void within was filled with His light.
Like a fish drowning in water, I was lost,
But He lifted me into His vessel of mercy to live again.
My tears reached His ears like a whispered prayer,
His nectar saved me, and I rose to breathe anew.
Verse 2:
When I stand by His feet, my fears fade away,
Others’ words can’t ease what only He can sway.
Though the world spins around, I stand alone,
At His doorstep, I wait for His embrace.
I spent my mornings standing at His gate,
In His gaze, my restless heart found its fate.
As time passed, I thought only of Him,
His mercy grew in me, and patience became my hymn.
Verse 3:
When I took refuge at His feet, everything fell into place,
The world that once overwhelmed me drowned in His grace.
My doors opened wide, and He stepped inside,
My soul overflowed with His boundless tide.
He gave me a new life, wiping away my sins,
In His presence, my eyes opened, and light poured in.
Standing at His doorstep, my patience came alive,
His grace sustains me; in Him, I thrive.
Chorus (Action):
I’ve taken refuge in the incomparable One,
His grace has freed me; my worries are gone.
One step to His feet, and all became still,
I’ll live under His shade, with faith as my will.
Verse 4:
When I received His mercy, all good things came,
Even as time passed, His memory remained.
Though the world turned, I stood alone,
Through His grace, my life has grown.
At His feet, my sins dissolved like mist,
In His mercy, my restless heart found bliss.
Like a fish drowning in water, I was lost,
But He lifted me into His vessel to bear the cost.
Chorus (Action):
I’ve taken refuge in the incomparable One,
His grace has freed me; my worries are gone.
One step to His feet, and all became still,
I’ll live under His shade, with faith as my will.